من-کودکم و اضطراب2

قسمت سوم:

در ایجاد و کاهش اضطراب عوامل فرهنگی مثل: مذهب، تحصیلات و نظام های ارزشی فرد تاثیر دارند.اضطراب گاهی بهنجار و مفید است و گاهی نابهنجار و زیان آور. این که کی و کجا اضطراب بهنجار یا نابهنجار است بستگی به علت، شدت و مدت اضطراب دارد. اضطراب می تواند مثل درد بدنی جنبه مرضی پیدا کند. که بدون علت مشخص یا به علت یک اتفاق جزیی ایجاد شود و یا اینکه بدون علت شدت یافته و ادامه یابد.

و جالب است بدانیم که منشاء اضطراب در افراد مختلف، متفاوت است. افراد در شرایط یکسان متفاوت رفتار می کنند حتی دربرابر اضطراب هم رفتارهای متفاوتی دارند مثل: تحریک پذیری،‌ بی قراری، وابستگی مفرط، مواظبت بیش از حد، محدود کردن فعالیت ها، محدود کردن حواس و ... . همه افراد چه کودک، چه بزرگسال، چه زن، چه مرد درشرایطی دچار اضطراب و نگرانی می شوند و تنها تفاوت در شدت و مهارت در کنترل آن است. و باید بدانیم که اضطراب مشروط به این که عملکرد معمول فرد را مختل نکند می تواند محرک فرد برای تلاش در جهت اهدافش شود.

مدرسه، همسالان و خانواده می تواند نقش کاهنده یا افزاینده نگرانی و تشویش را داشته باشند. بهرشکل مطالعات نشان می دهد که در سنین کودکی و نوجوانی، افراد به خاطر قرار گرفتن در شرایط خاصی اضطرابی را تجربه می کنند که عملکردهای آنها را مختل می کند و باید تحت درمان بالینی قرار گیرند. بدین منظور، اختلال های اضطرابی که کودکان و نوجوانان ممکن است با آنها دست و پنجه نرم کنند را یکی یکی به آنها با ذکر نشانه ها و نام آن اختلال اضطرابی و ارائه چند تکنیک برای کاهش و مدیریت آن اختلال اضطرابی می پردازم. در ادامه با من همراه باشید... .

مژگان حاج رسولیها

#ذهن-مضطرب-من #کودک-مضطربم

من_کودکم واضطراب 1

کودکان مضطرب اغلب محتاط و باملاحظه هستند ولی در عین حال می توانند باعث عصبانیت نیز بشوند و برحسب هیجاناتشان و زمان، درخواست های بیش از حدی از والدین داشته باشند. و وقتی بنظر می رسد کودکی همیشه از چیزی می ترسد و در حال از دست دادن بسیاری از فرصت های زندگی اش است، بیشتر والدین از کمک های خود ناامید می شوند. حتی گاهی اینطور بنظر می رسد که کارهایی که انجام می دهید در طولانی مدت، اضطراب کودک را بدتر می کند و همچنین به دلیل اینکه اغلب مردم گمان می کنند که اضطراب "به مرور زمان از سر کودک می افتد"، بسیاری از خانواده ها قبل از اینکه راه حلی پیدا کنند، برای مدت زمان طولانی رنج می کشند. اضطراب در بین کودکان همانند بزرگسالان، یک مشکل شایع است و بسیاری از برنامه های درمانی موفق وجود دارند که توسط درمانگران حرفه ایی اجرا می شوند.

اما قبل از هر چیز می خواهم با واژه اضطراب و معنی آن در ادبیات آشنا شویم و تفاوت آن را با ترس بشناسیم. اضطراب که در ادبیات به دلهره، دلشوره، نگرانی و آشوب درونی تعبیر می شود به همراه ترس به عنوان دو هیجان منفی بیان شده اند. با توجه به تعاریف گسترده از هیجان، دو واژه ترس و اضطراب باید از یکدیگر متمایز شناخته شوند. وقتی شخصی از نظر هیجانی تحریک می شود، تجربه هایی مانند شادی، اندوه، خشم، ترس، اضطراب و ... به او دست می دهد.

ترس مجموعه ایی از هیجانات است که در هنگام روبه رو شدن با خطر در موجود زنده ظهور می کند. بررسی ها و مطالعات من نشان می دهد که ترس و اضطراب از چند جهت باهم متفاوت هستند: وقتی می ترسیم که با یک محرک تهدید کننده روبه ر می شویم و اکثر افراد همین واکنش را در آن موفقیت خواهند داشت، اما اضطراب محرک یا علت بیرونی ندارد و تنها شکایت ما از یک حالت درونی است. همچنین ترس یک پاسخ فوری به یک خطر قطعی است در حالی که اضطراب پاسخی پایدار به یک خطر یا تهدیدی مبهم است که ممکن است بروز کند. از نظر روانشناسی، اضطراب را می توان چنین تعریف کرد: ناآرامی و نگرانی ناخوشایند همراه با احساس خطر قریب الوقوع که منبع آن ناشناخته است.

برای بعضی افراد این حالت ممکن است شروع و پایان ناگهانی داشته باشد، و برای بعضی دیگر به صورت مزمن درآید. همچنین جایی مطالعه کردم که اضطراب سودمند، برای بقای حیات انسان امری ضروری است. در اصل اضطراب نوعی درد هیجانی است که همانند درد جسمانی به صورت یک فرایند هشدار دهنده عمل می کند. همانطور که درد یکی از اندام ها علامت هشدار دهنده ایی از یک آسیب است و ما را وادار می سازد تا درجستجوی علت ایجاد و آسیب و درمان آن برآییم، اضطراب نیز یک علامت حمایت کننده است. ادامه دارد...

#مژگان_حاج رسولیها

#ذهن_مضطرب_من #کودک_مضطربم #هراس_اجتماعی_نوجوانان

من_کودکم و اضطراب

قسمت اول:

چندی پیش یک نظری سنجی در استوری اینستاگرامم گذاشتم با این موضوع که "دوست دارید درمورد چه مشکلی در کودکان بیشتر مطلب بذارم؟" وتعداد قابل توجهی پاسخ دریافت کردم با

موضوع اضطراب که به شکل های مختلف بیان شده بودند. بررسی و مطالعه کردم و دریافتم که کودکان بسیاری از انواع اختلالات اضطرابی رنج می برند.

بله واقعیت این است که کودکان و نوجوانان بسیاری  از این اختلال ها رنج می برند، و خانواده هایشان نیز درگیر هستند. آشفتگی والدین و یا دیگر اعضای خانواده و در بسیاری موارد

سردرگمی و اینکه نمی دانند که چه کاری باید انجام دهند مشکلات کودکان و نوجوانان و خانواده های شان را افزایش می دهد و حتی باعث طولانی شدن فرایند درمان و در برخی موارد نیمه

تمام ماندن درمان است و یا گاهی رفتار والدین و اعضای خانواده در تعارض با اهداف درمان است و این موضوع می تواند باعث تشدید بیماری شود و هزینه های متعدد و زیادی به کودک و

خانواده تحمیل نماید. بررسی ها و مطالعات من به همراه تجربه کاریم نشان می دهد که اغلب کودکان از تاریکی و هیولای زیر تخت می ترسند. اما ده درصد کودکان ترس ها و

نگرانی های شدیدی مثل فوبی ها، اضطراب جدایی، حملات وحشت و هراس اجتماعی را تجربه می کنند که باعث می شود این کودکان از دوران

کودکی شان لذت نبرند و حتی از خیلی موقعیت های زندگی شان دور مانده و عقب بیفتند.

شاید سالها پیش تصور می شد که نگرانی های دوران کودکی گذرا یا بی خطر است اما الان چنین نیست و می دانیم که نگرانی های دوران

کودکی چقدر می توانند آسیب رسان باشند و در بزرگسالی بر زندگی آنان تاثیرات جبران ناپذیری بگذارد. آنچه تجربیات کاری و دانش و آگاهی من در

این رشته می گوید این است که "کودکان مضطرب چون نمی توانند به خوبی سایر کودکان از عهده کارهایشان برآیند، نگران می شوند و این حالت

براعتماد به نفس شان تاثیر درازمدتی می گذارد. #کمک_به_کودک_مضطربم #ذهن_مضطرب_من #اضطراب_و_هراس_نوجوانان

(مژگان حاج رسولیها)